روزهای حنایی – 26

– خانمي به هر مردي كه مي رسد با كلمه هَدَ صدايش مي زند اين كلمه در مورد زنها به هَجَ تغيير پيدا مي كند .

– تنبل خانم 12 روز ديگر يك ساله مي شود(ان شاء الله) اما هنوز مي ترسد به تنهايي راه برود.

– آنقدر قشنگ ياد گرفته است به خواسته  خودش برسد كه حد ندارد مثلاً براي اينكه كسي او را  بگيرد آنچنان گريه راه مي اندازد كه طرف دلش به حالش مي سوزد و مجبور مي شود او را بگيرد يا اينكه اگر چيزي مي خواهد و نمي تواند به دليلي آن را بلند كند يا بهش برسد با جيغ كشيدن و دادو فرياد زدن مي تواند به خواسته اش برسد.

– حنانه جان زماني كه خوابش مي آيد سر بر روي زمين يا متكا مي گذارد و مي گويد لالالا يعني ديگر خوابم مي آيد يا اينكه مي گويم حنا لالا كن با آن زبان شيرنش  مي گويد لالالا.

– زماني به خانم كوچيك مي گويم مامان را بوس كن به صورتم نزديك مي شود و دهانش را باز مي كند وآب دهانش بر روي صورتم مي نشيند اين يعني بوس خانم كوچيك البته اين بوسه براي من آنقدر زيبا است كه طاقت نمي آورم و فوراً او را مي بوسم.